ดวงตาพร่ามัวแล้ว
แม่เอย
ชราเลยสังขาร..ดังใกล้ฝั่ง
ชราเลยสังขาร..ดังใกล้ฝั่ง
เกียกกายเกลือกกลิ้ง ประวิงหวัง
แผ่นดินยัง เหลือให้ลูกปลูกกิน
แผ่นดินยัง เหลือให้ลูกปลูกกิน
หนังยานเหี่ยวแล้ว..ลูกเอย
เรี่ยวแรงเคยแกร่งกล้า..สูญสิ้น
หาผักและหญ้าในป่ากิน
บนแผ่นดินไม่ไร้..กรุณา
เรี่ยวแรงเคยแกร่งกล้า..สูญสิ้น
หาผักและหญ้าในป่ากิน
บนแผ่นดินไม่ไร้..กรุณา
ลูกเอยเลี้ยงมาจนเติบใหญ่
ฝันใฝ่ทะยานแสง บรรเจิดกล้า
เจ้าขายแผ่นดิน...สิ้นเถียงนา
โอ้ดวงตาพร่ามัว..เมื่อเที่ยงวัน
ฝันใฝ่ทะยานแสง บรรเจิดกล้า
เจ้าขายแผ่นดิน...สิ้นเถียงนา
โอ้ดวงตาพร่ามัว..เมื่อเที่ยงวัน
แม่อยู่บ้านหลังเดิมอันเก่า..เก่า
แม่นึ่งข้าวเป่าไฟหากินค่ำ
นอนห่มผ้าผืนบาง..บาง หนาคมคำ
อยู่ตอกย้ำ..ลูกต้องการ แต่ราคา
นอนห่มผ้าผืนบาง..บาง หนาคมคำ
อยู่ตอกย้ำ..ลูกต้องการ แต่ราคา
ชีวิตแม่..ใกล้ลาแล้ว..ลูกรัก
ผ้าห่มหมอนแม่ถัก รอให้เจ้า
ห่มเถิดนะ...หายหนาวพอบรรเทา
เป็นเรื่องเล่าความหนาว แสงนีออน
ผ้าห่มหมอนแม่ถัก รอให้เจ้า
ห่มเถิดนะ...หายหนาวพอบรรเทา
เป็นเรื่องเล่าความหนาว แสงนีออน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น